Im
mniej przełożony wie o tym, co robi jego podwładny, tym większa jest
pewność, że ów podwładny utrzyma się na stanowisku
Wobec
tego sprawozdania powinny być w miarę niezrozumiałe i budzić u
zwierzchnika przekonanie o wielkości zadań, rozległości kontaktów i
niepodważalności autorytetu specjalistycznego. Sprzyja temu język, w którym
proste i zrozumiałe terminy zostały zastąpione skomplikowanymi i
niezrozumiałymi.
Fama
o wielkości pracownika idzie w górę ze szczebla na szczebel. W przypadku
niepowodzenia zachowuje się tajemnicę i zapada w tej sprawie grobowe
milczenie, ponieważ wszyscy się w niż zaangażowali.
Chyba,
że konsekwencje milczenia są zbyt kosztowne i nie można sobie na nie pozwolić.
Prawa
Perkinsona
Im
więcej czasu mamy na wykonanie jakiejś pracy, tym więcej czasu ta praca
nam zabierze.
Wydatki
wzrastają proporcjonalnie do wzrostu dochodów.
Jakakolwiek
instytucja - rządowa, przemysłowa, naukowa - której zespół pracowników
administracyjnych sięga tysiąca osób lub przekracza tę liczbę, aby
istnieć, nie potrzebuje żadnej innej działalności
na
potrzeby zewnętrzne,
poza
zarządzaniem samą sobą
Administracja
jest wtedy samowystarczalna, żywi się własną pracą. Jest to administracja
dla administracji.
Prawo
Careya
Każda
organizacja, o ile temu nie przeciwdziałać, dąży do chaosu.
Prawo
Corppsa
Ilość
wykonanej pracy jest odwrotnie proporcjonalna do czasu spędzonego w biurze.
Prawo
Hallera
Pierwszym
mitem zarządzania jest ten, że ono w ogóle nie istnieje.
Prawo
Liebermana
Wszyscy
kłamią. Nie ma to jednak znaczenia, ponieważ i tak nikt nikomu nie wierzy.
Prawo
Koźmińskiego Każda
organizacja funkcjonuje tak źle, jak tylko może.
Prawo
Mathewsa
Ci,
którzy już mają, dostaną najwięcej.
Prawo
Murphy'ego
Jeżli
coś może pójść źle, to z pewnością pójdzie źle.